چرا آسمان .....

✅ چرا آسمان و طبیعت بر صورتمان خاک می‌پاشد؟

چندیست که ما مستأجران کوتاه مدت زمین تمام فرمول‌های محیط زیست را برهم زده‌ایم.
و این صدای باد و طوفانی که این روزها در دشت‌ها حتی شهر و روستاهایمان بگوش می‌رسد. فریادهای اجداد گذشته‌یمان را درگوشها نجوا می‌کند.اما متاسفانه ما نمی‌خواهیم آنرا بشنویم!
این صدا حامل پیامی از سوی اجداد گذشته‌مان است. که می‌گوید ایران یک کشور خشک و نیمه‌بیابانی است .با میانگین بارش سالانه۲۳۰میلی‌مترو درصد تبخیر بالاتر از سطح جهانی!!! .
پس توی بشر با طبیعت و آب چه می‌کنی؟
من سال‌هاست که دراین کشور زیسته‌ام و مدیریت منابع و آب را تجربه کرده‌ام!
من نخستین کاشف و مبتکر قنات در جهانم. بیش از۱۲۰۰۰۰ قنات درکویرمرکزی ایران احداث کرده‌ام .برای مدیریت آب در این فلات خشک و بیابانی. من با معامله باخالق هستی بدون ابزار برقی و مکانیکی آب را از اعماق ۳۰۰متری و به وسعت چندین کیلومتری چاه‌، مادرچاه و میله‌هایش آب را از زمین استحصال کرده‌ام .و به وسعت تمام دره‌ها و عمق وتعداد چاه‌میله‌هایم ازخداوند آب خواسته‌ام .او نیزخوان نعمتش را هر چه بیشتر بر من ارزانی داشته که همواره آبادی‌هایم خرم وقوت مردمانم درانبان‌هایش فراهم بوده.
اما تو بشر امروز که زندگیت شده سراسر بی‌اخلاقی همچون قارچ بردشت‌هایمان چاه‌های برقی و مکانیکی حفرکرده‌ای .و گویی سهم بعضی‌ها ازمنابع طبیعی بیشتراز دیگران است .وچنان شبانه روزی آب ازسفره‌های زیرزمینی پمپاژ کرده‌اید.که سالانه عمق همین چاه ها عمیق و عمیق‌تر شده و سفره‌ها همچون سفره مردمان خالی و خالی تر شده و به تجربه و تخصص کسانی چون استاد کردوانی هم که فرمودند دیگر مرا به سمینارها دعوت نکنید چون دیگر آبی وجود ندارد و به این بیندیشیدکه درآینده جنگ جنگ آب خواهد بود.
مای بشر تمامیت خواه !! نه تنها منابع آب راطمع کارانه خرج کرده‌ایم .بلکه به دیگر منابع طبیعی هم رحم نکردیم .آنقدرعرصه را برحیات طبیعی و وحوش تنگ کرده‌ایم که بچه‌هایمان بایستی عکس پرندگان و حیوانات رادر کتاب‌ها یا در تلویزیون‌ ببینند چرا که حیوانات از ترس من بشر به ارتفاعات کوه‌ها پناه برده‌اند.!!
امیدکه من بشر تا دیر نشده با طبیعت آشتی کنیم و به آب قنات‌هایمان همچون پیشینیان بسنده کنیم . و از کشت بی رویه و برداشت آب از آب خوان‌هایمان برای تولید و ثروت بیشتر بپرهیزیم. چرا که شاهدیم دشت‌هایمان درحال فرو نشست هستند و به دیواره شهرهای‌مان رسیده!. و امید که آسمان و ابرهایش دوباره به حالمان باران بگرید و حوش از ارتفاعات بدون ترس از ما به دشت‌ها بازگردند. همان دشت‌هایی که روزگاری پر از لاله و سوسن و شقایق بود.

✍ محمدابراهیم جهاندیده

دوستداران محیط زیست فریمان ...